Over de Ingenieur Haesaertslaan schreef professor VAN PASSEN het volgende: Op 6 november 1958 werd de nieuwe straat tussen Prins Boudewijnlaan en grens met Wilrijk genoemd naar de één jaar voordien overleden ingenieur-stedenbouwkundige Michel Haesaerts (°Rumst 1888), die 12 jaar lang voor de uitbreiding en urbanisering van Edegem had gewerkt.
Maar wie was ingenieur Michel Haesaerts dat hij een straat kreeg tussen straten genoemd naar Ferdinand Verbiest, Wenzel Coberger, Leo Baekelend en Simon Stevin?
Genealogie
Michel was de jongste zoon uit een gezin met 10 kinderen van arts Willem HAESAERTS. Vader Willem August HAESAERTS (7-10-1837 Leuven – 14-10-1914 Goes, Nederland) was geneesheer, schepen van Rumst en provincieraadslid. Hij huwde op 24-08-1871 te Rumst met Maria Antonetta Eulalia VERBRUGGEN (07-03-1848 Rumst – 05-03-1898 Rumst). Zij hadden tien kinderen.
Benjamin Adolf Jan Baptist HAESAERTS (Rumst 16-04-1872 – Meise 13-04-1934), mijningenieur, schepen te Boom van 1914 tot 1920, Ridder in de Leopoldsorde, gehuwd op 11 sep 1897 te Boom met Emma Philomena SPILLEMAECKERS.
Lucien HAESAERTS (Rumst 03-02-1874 – Rumst 07-06-1943), geneesheer, gehuwd op 05-08-1913 in Meulebeke met Hélène ROELANDTS.
Honorine Maria Rosalia Emilia HAESAERTS (Rumst 30-10-1876 – na 1957), gehuwd in 1901 te Rumst met Leon PEETERS, oogarts
Désiré HAESAERTS (Rumst 28-06-1879 – vóór 12-1957), (kandidaat-)notaris.
Hélène HAESAERTS (Rumst 22-11-1881 – Brussel 23-11-1948), woonde in Rumst, Kerkstraat 52;
Marie HAESAERTS (Rumst 18-05-1884 – Rumst 14-04-1946), woonde in Rumst, Kerkstraat 52;
Isidoor HAESAERTS (Rumst 26-04-1887 – Rumst 07-01-1972), burgerlijk ingenieur, woonde in Rumst, Kerkstraat 52;
Michel Karel HAESAERTS (Rumst 23-10-1888 – Mechelen 21-12-1957), burgerlijk ingenieur, woonde in Rumst, Kerkstraat 52;
Blanche HAESAERTS (20 jan 1890 Rumst-1960), woonde in Rumst, Kerkstraat 52:
Marthe HAESAERTS (Rumst 19-05-1895 – Mechelen 27-01-1985), woonde in Rumst, Kerkstraat 52.
Uit dit overzicht blijkt dat de zeven jongste kinderen vrijgezel bleven en Michel HAESAERTS met zijn broer Isidoor en zussen Hélène, Marie, Blanche en Marthe in de Kerkstraat 52 woonde, volgens de overlijdensadvertentie ’t Kasteeltje genoemd.
Kerkstraat 52 Rumst
Loopbaan
In het academiejaar 1905-1906 slaagt Michel HAESAERTS in de toelatingsproef voor de speciale scholen, in het jaarboek van de Universiteit van Leuven blijkt dat hij in 1908 met voldoening slaagt in de eerste proef van “L’ examen d’élève-ingenieur constructeur”. De studie voor ingenieur aan de “École Spéciale des Arts et Manufactures, de Génie Civil et des Mines” duurde toen vier jaren. Pas in 1961 werd deze speciale school de “faculteit Toegepaste Wetenschappen” van de KU Leuven.
In 1938 vinden we hem terug bij een aanbesteding voor rioleringen in Niel. Hij was eigenaar van het studiebureau “Technisch Bureel voor Gemeentewerken” te Rumst.
In de Gazet van Antwerpen vinden we zijn overlijdensbericht. Hieruit leren we dat Michel Haesaerts in Leuven studeerde, oorlogsvrijwilliger was in de Eerste Wereldoorlog en nog wel met de Auto-Canons-Mitrailleuses (ACM) in Rusland vocht.
De Eerste Wereldoorlog
Het Belgisch korps “Auto-Canons-Mitrailleuses” had zijn wortels in de belegering van Antwerpen in 1914. Wagens werden door de Minerva Car Company bekleed met staalplaten als bepantsering en voorzien van een machinegeweer. Hiermee werden verkenningen uitgevoerd en soms ook raids uitgevoerd tegen de vijand. E. Alexander Powell, een Amerikaans journalist, getuigd daarvan in zijn verslagen.
In november 1914 besliste het Commando om een korps autokanonnen & mitrailleurs (ACM) op te richten. Het werd te Parijs gevormd door middel van een oproep tot vrijwilligers. De vrijwilligers zijn veelal sportieve jonge mannen uit de betere burgerij.
De militaire attaché te Parijs, majoor A.S. COLSON, werd de bevelhebber. Op 21 april 1915 was de opleiding beëindigd en verhuisden ze naar de Moeren (Westhoek). Nadat de oorlog een stellingenoorlog was geworden hadden deze mobiele eenheden geen nut meer. De werkloze pantsers werden door een Russische militaire attaché opgemerkt, die bij koning Albert gedaan kreeg dat dit korps naar Rusland werd gestuurd om te helpen in Oekraïne.
De Auto-Canons-Mitrailleuses tijdens het Kerinski offensief.
De Belgen vertrokken per boot vanuit Brest op 22 september 1915 en kwamen na een miserabele reis op 13 oktober aan in het noordelijke Archangelsk . Vandaar gingen ze naar Sint-Petersburg waar ze bezoek kregen van tsaar Nicolas. Ze gingen naar Galicië, waar ze voornamelijk tegen Oostenrijkse troepen vochten in Vorobjovka, Zborov en Konjoeki. (voor meer details: zie de bronnenlijst achteraan).
In blauw het traject met omwegen door Siberië naar Vladivostok.
Na enkele maanden effectieve inzet aan het oostfront in Galicië in de lente en zomer van 1916 in Ezerna komt er aflossing in december 1916. Brigadier Chauffeur Michel Haesaert is een van de verse militairen. Na het (mislukte) Kerenski-offensief in de zomer van 1917, worden de Belgische soldaten verrast door de Oktoberrevolutie en de daaropvolgende vrede van Brest-Litowsk tussen Rusland en Duitsland.
Het korps zit midden de chaos van de revolutie en verlamd in de strijd tussen roden en witten in Kiev, waar ze zelfs wodka brouwen om te ruilen tegen levensmiddelen. Door bemiddeling van hun tolk, een Franssprekende oud-student aan de universiteit van Luik en zoon van leider der bolsjewieken in Kiev, geraken de Belgen op de trein naar Siberië.
Na een bewogen treinreis via de Trans-Siberische spoorlijn door Siberië en het uiterste noorden van China bereiken ze Vladivostok. Daar gaan ze per schip naar San Francisco. In mei 1918 bereiken ze de Verenigde Staten. Daar volgt voor deze soldaten van “Brave Little Belgium” een (vooral publicitaire) triomftocht over Detroit naar New-York. Daar schepen ze op 15 juni 1918 in naar Frankrijk.
Na zijn terugkomst wordt Michel gemuteerd naar het "Centre d'Instruction d'Artillerie", de artillerieschool in Noord-Frankrijk. In de zomer van 1918 wordt de A.C.M. ontbonden en kunnen de mannen hun oude eenheden vervoegen. Op 31 januari 1919 zwaait Michel af. Hij is dan vier jaar en zes maanden in het leger geweest. In 1922 krijgt hij daarvoor acht frontstrepen.
Dus als je door de Ingenieur Haesaertslaan rijdt, denk dan nog eens aan dit verhaal.
Erik Laforce, november 2023
Bronnen
Van Passen, R. Geschiedenis van de Edegemse straatnamen: Naamkunde. Jaargang 12(1980)
Krantenarchief Gazet van Antwerpen
Forum Eerste Wereldoorlog. http://www.forumeerstewereldoorlog.nl/viewtopic.php?t=5063
Krantenarchief De Standaard, krant 8 november 2003. https://www.standaard.be/krant/beeld/toonpdf.aspx?file=2003/11/08/0811DS3-DS03-SWW3
Powell, A.E. Fighting in Flanders. Londen, William Heinemann (1914) gelezen op http://www.gutenberg.org/etext/11394
Boekbespreking van “THIRY, A. en D. VAN CLEEMPUT. Reizigers door de Grote Oorlog. Davidsfonds, Leuven” in “Vlaanderen. Jaargang 58(2009) – [tijdschrift] Vlaanderen”; Gelezen in https://www.dbnl.org/tekst/_vla016200901_01/_vla016200901_01_0075.php op 14-06-2020.
Website over de dokter van het korps. https://www.1914-1918.be/le_docteur_brassine.php
Wikipedia. https://nl.wikipedia.org/wiki/Korps_Autos-Canons-Mitrailleuses
Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis, Persoonlijke militaire dossiers http://www.klm-mra.be/D7t/nl/content/persoonlijke-militaire-dossiers.
Foto van de Kerkstraat 52. Bron: Onroerend erfgoed Vlaanderen (https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/13999 )
Rupelgalm (een frontblad, gepubliceerd in Veurne van 1916 tot 1918) van 1 januari 1917 staat (blz 4)
Willy Wuyts van de heemkring Rumesta bezorgde Pierre Hens (HAEE) een stukje van de genealogie Haesaerts.
Comments